Скачать:PDFTXT
Франциск Ассизский

88.

161

Ant. Cristofani. Storia d’Assisi. T. I. P. 123–129.

162

Fioretti. XXX.

163

Alb. Stade. Chronica. In Monum. German. Hist. Script. T. XVI. P. 355: «nudae… mulieres… nihil loquentes per villas et civitates cucurrerunt».

164

Grenfell and Hunt. The Oxyrhynchus papiri, edited with translations and notes by Bernard P. Grenfell and Arthur S. Hunt. London: Egypt Exploration Fund, 1898–1919. P. 38–39 (655). – Resch. 255.

165

Clement. Alexandr. Stromat. III. 6, 45, 63–64, 13, 92. – Resch. 253. – Кажется, эти два слова Господня находились в «Евангелии от Египтян», у гностиков II–III века, наасеян-офитов. Присциллиане, еретики IV–V века, на основании, вероятно, этих же слов, совершали таинство «райского обнажения», за которое кафолики обвиняли их, – трудно сказать, справедливо ли или несправедливо, – в «распутстве»: «Obscoenis studuisse doctrinis nocturnis etiam turpium feminarum egisse conventus nudumque orare solitus. Он (Присциллиан) учил людей распутству и, по ночам, в собраниях гнусных женщин молился, голый». – Simpl. Severus. Hist. Eccles. II. 50. – Сам Присциллиан, конечно, эти обвинения опровергает, или пытается опровергнуть. – Priscillian. Tractat. I. 31, 21. – Resch. 373–374. – Кажется, и офиты-наасеяне совершали такие же таинства. – Hippol. Philosophum. V. 8, 44. – Hennecke. 56–57.

166

Opusc. 78. – Sabatier. 460–461.

167

Parad. XVII. 51.

168

Actus S. Francisci. XVI. 15–16.

169

Celano. V. P. I. 15.

170

Specul. Perfect. XIII. 2.

171

Celano. V. P. I. 16.

172

Gebhart. 184–185.

173

Wadding. I. 61. – Liber Conformit. 146. – Specul. Perfect. IV. 25. – Sabatier. 270–271.

174

Specul. Perfect. IV. 31.

175

Specul. Perfect. IV. 28.

176

Celano. V. S. I. 21.

177

Celano. V. P. I. 29.

178

Celano. V. S. II. 124.

179

Celano. V. P. I. 21.

180

Celano. V. S. II. 126.

181

Celano. V. P. I. 21.

182

Celano. V. S. II. 126.

183

Celano. V. S. II. 130.

184

Farad. XXXIII. 145.

185

Celano. V. S. II. 125.

186

Celano. V. S. II. 124.

187

Jorgensen. 444.

188

Specul. Perfect. XII. 6. – Celano. V. S. 124. – Specul. Perfect. XII. 4.

189

Gebhart. 115.

190

Apocalyps. Fol. 94. – Fournier. 18. – Renan. 255–256.

191

Specul. Perfect. XII. 4–5.

192

Pascal. Pensees. 233.

193

Tantum homo habet, Quantum operatur». – Jorgensen. XIII.

194

«Qui scolastica inflantur disciplina». – Fournier. 10.

195

Celano. V. S. II. 145.

196

Celano. V. S. II. 71.

197

Regula. II. Cap. III. In Opusc. 66. – Beaufreton. 41–42.

198

Specul. Perfect. IV. 28.

199

Specul. Perfect. II. 4.

200

Actus Beati. 183–184.

201

Celano. V. P. I. 28.

202

Fioretti. XXI.

203

Celano V. P. I. 30.

204

Acta Sanct. August. II. 6, 51. – Fioretti. Append. Vita di frate Ginepero. – Cronica. XXIV. General. 54 et s. s. – Jorgensen. 160–161.

205

Все, бывшие в Портионкульской обители, железные вериги и власяницы, собрав в одну кучу, сжигает и, в Уставе, запрещает их носить. – Specul. Perfect. II. 92.

206

Celano. V. S. II. 160.

207

Majorem inimicum corpore non habeo». – Specul. Perfect. IV. 20. – Celano. V. S. II. 86.

208

В подлиннике слова брата несколько иные, но смысл их именно таков. – Celano. V. S. II. 160.

209

Tres Socii. XIV.

210

Celano. V. II. 160.

211

Specul. Perfect. XII. 8.

212

Celano. V. S. II. 78.

213

Celano. V. S. II. 156.

214

Specul. Perfect. IV. 19. – Archiv. Francisc. Histor. 1912. P. 418. – Beaufreton. 104–105.

215

Specul. Perfect. XII. 8.

216

«Lasciviam jocis et lusibus, gestu et habitu, verbis impudicus et cantibus ostendebat. В играх и шутках, в движеньях и нарядах, в бесстыдных словах и песнях, являл сладострастие». – Analecta Bollandiana. Bruxelle: Societe des Bollandistes, 1882–1962. 80 v. Ed. Vanotroy. 1902. P. 161.

217

Celano. V. S. II. 82. – Bonaventura. V. 4. – Может быть, не случайно, хотя и сама не зная почему, запомнила легенда яркий лунный свет на снежном сугробе, где валяется голый Франциск – тоже «человек лунного света», по слову Платона, хотя и о совсем ином «искушении похотью». Если, по Иоахимову религиозному опыту, в Трех Царствах, – Отца, Сына и Духа, – три света: «в Первом, – звездный, ночной; во Втором, – сумеречный, утренний, а в Третьем, – дневной, солнечный» (Expositio. Fol. 94), – то, по опыту Францискову, и во Втором Царстве, Сына, – свет, все еще ночной, «лунный».

218

Собственноручно вьет гнезда для горлинок и благословляет их: «плодитесь и множитесь, по заповеди Творца». Заповедь эту признает для всей твари, кроме себя самого и Братства. – Actus S. Francisci. 24. Fioretti. XXII.

219

Sabatier. 269.

220

Monumenta German. Hist. Script. T. XVII. Anno 1197–1219. Jacop. Vorag. In Muratori. T. IX. Col. 46: «dicebant quod mare… debet siccare et sic ipsi debebant in Hierusalem proficisci». – Monumenta German. Hist. Script. XVI. 355: «cum quaeretur causa cursus, dixerunt nescire».

221

Specul. Perfect. VII. 3. – Celano. V. S. II. 90.

222

Sabatier. 413.

223

Fioretti. XXIV. 12.

224

Parad. XXVII. 22–27:

Quelli ch’usurpa in terra luogo mio,

il luogo mio, il muogo mio, che vaca

ne la presenza del Figliol di Dio,

fatto ha di cimitero mio cloaca

del sangue e de la puzza; onde’1 perverso

che cadde diqua su, la giu si placa.

225

Pierre Jean d’Olive. De perfectione evangelica. (anno 1292).

226

Renan. Nouv. etud. d’hist. relig. 290.

227

«Fecerunt de regula prima removere». – Angelo Clareno. Hist. Septem. Tribulat. Ord. Minor. (anno 1312). P. 12. – Sabatier. 385.

228

Specul. Perfect. II. 2.

229

Sabatier. 458–459.

230

Gebhart. 245.

231

Inf. I. 49–53, 100–103.

…infin che’l VELTRO

verra, che la fara morir con doglia.

232

Gherardo da San-Donnino. Introduct. in Evang. Aetern. (anno 1254). – Renan. 276, 284. – Gebhart. 210–212.

233

Fra Pier Giovanni Olivi. De perfect. Evang. (anno 1292): – Gebhart. 248–249. Renan. 308–309. – Papini. 74. – В подлиннике слова несколько иные, но смысл именно таков.

234

Super IV Evang. Fol. 189.

235

Specul. Perfect. IV. 31.

236

Thelesphorus Cabriensis. 1386. – Acta S. S. Mai. VII. 139–140. – Meyenberg. De pseudo-Evang. Aeterno. P. 21. – Renan. 316–317.

237

Salimbene. 104.

238

«Pare che Franciscani abbiamo nelle midolle lo spirito di separazione». – Papini. II. 20.

239

Jorgensen. 425.

240

Gebhart. 193, 202.

241

Celano. V. P. II. 4.

242

Specul. Perfect. IV. 21. – Celano. V. S. II. 86.

243

Fioretti. X.

244

Specul. Perfect. IV. 22.

245

Fioretti. X.

246

Fioretti. III.

247

Specul. Perfect. IV. 9. – Celano. V. S. II. 112.

248

Actа S. S. April. T.224. – Cronica. IV. General. P. 17. – Conformit. 118, 54, 113, 142. – Papini. I. 75; II. 35. – Jacque de Vitry. Hist. Occid. Cap. XXXII. – Jordan. X. – Sabatier. 308–313.

249

«Officio generalitates abnunciato». – Bonaventura. LXXVI. – Acta S. S. 620. – Conformit. 175.

250

Specul. Perfect. IV. I. – Эти слова, сказанные Франциском еще в 1221 г., мог бы он повторить и в 1222 г.

251

«Erat prope mortem et graviter infirmabatur». – Specul. Perfect. XI, ap. Jorgensen. 378.

252

Celano. V. S. II. 119. – Acta S. S. August. I. 527. – «Vellem, frater Francisci, unam religionem tuam et meam et in Ecclesia pari forma nos vivere». – «Tu es socius meus, tu curris pariter mecum; stemus simul, nullus adversarius praevalebit».

253

Luigi Salvatorelli. Vita di San Francesco d’Assisi. Bari: G. Laterza, 1927. P. 182: «per una volta in vita sua, Francesco fu diplomatico. Раз в жизни своей оказался Франциск дипломатом». Вот где видно, как не только религиозно-созерцательно, но и действенно и даже деловито умен Франциск.

254

Ubertino da Casale. Arbor Vitae. V. 3.

255

Sabatier. 462–463.

256

Angelo Clareno. Historia septem tribulationum ordinis Minorum.

257

Specul. Perfect. X. 7.

258

Sabatier. 460.

259

Specul. Perfect. IV. 31. – В подлиннике слова несколько иные, но смысл их таков, если даже еще не страшнее.

260

Celano. V. S. II. 116.

261

Specul. Perfect. IV. 3. – Celano. V. S. II. 141.

262

Jorgensen. 416.

263

Sabatier. 393–395.

264

Fioretti. II. Considerat.

265

Fioretti. III. Considerat.

266

Fioretti. Y. Considerat.

267

Св. Бернард Клервосский.

268

Fra Gacopone da Todi:

Fac me plagis vulnerari,

Fac me cruce inebriari,

Et cruore Filii.

269

S. Bernardus Clerv. (1090–1153). Rytmica oratio ad unum quodlibet membrum Christi patientis. – Ad Faciem:

Salve, caput cruentatum,

totum spinis coronatum

conquessatum, vulneratum,

facie sputis illita…

Non me reum asperneris,

nec indignum dedigneris…

morte tibi jac vicina

tuum caput hoc inclines,

in meis pausa brachiis.

Tuae sanctae passioni

me gauderem interponi:

in hac cruce tecum mori.

270

Fioretti. III. Considerat. – Celano. V. P. II. 3.

271

Fioretti. V. Considerat.

272

Сеlanо. V. P. II. I; V. S. II. 154.

273

Fioretti. II. Considerat.

274

Fioretti. V. Considerat., ad finem.

275

Celano. V. S. II. 165.

276

Gebhart. 209.

277

Fioretti. III. Considerat. – Celano. V. P. II. 3.

278

Saint Jean de la Croix. La Vive flamme d’amour. – In: Vie [par le P. Jerome de Saint Joseph] et oeuvres spirituelles de 1’admirable docteur mystique le bienheureux P. saint Jean de la Croix. Paris: A. Mame et fils, 1922. Vol. 4. P. 177. Stroph. II. Vers. I: «Когда Серафим ранил св. Франциска, то пять ран появилось, сначала в душе его, а потом и на теле… И эти были совершенным подобием тех».

279

Analect. Francisc. I. 245. – Actus S. Francisc. IX et XXXIX. – Bonaventura. XIII. 3. – Fioretti. III. Considerat.

280

Sabatier. 402.

281

Celano. V. S. II. 62.

282

Celano. V. P. II. 4.

283

Celano. V. P. II. 6.

284

Specul. Perfect. XIII. 3.

285

Parad. ХХШ. 145:

L’Amor, che move il sol e 1’altre stelle.

286

Sabatier. 424–431. – Jorgensen. 471–478.

287

Celano. V. P. VI. 6.

288

Specul. Perfect. XIII. 1.

289

Celano. V. P. II. 7.

290

Specul. Perfect. XIII. 1.

291

Specul. Perfect. XIII. 2.

292

Specul. Perfect. XIII. 3.

293

Specul. Perfect. XIII. 4.

294

Celano. V. S. II. 163.

295

Quaracchi. 77–82. – Boehmer. Analecten. 36–49. – Sabatier. 461.

296

Speculum Vitae S. Franc. 116. – Conformit. 224. – Celano. V. S. II. 163.

297

Celano. V. S. II. 163.

298

Specul. Perfect. XII. 1.

299

Parad. XX. 73–77:

Quella allodetta ch’n aere si spazia

prima cantando, e poi tace contenta

de 1’ultima dolcezza che la sazia,

tal mi sembio i’imago de la’mprento

de 1’eterno piacere…

300

Manuscr. Assis. 338; Fol. 32–31: De littera et ammonitione patris nostris Francisci quam misit fratribus ad capitulum, quando erat infirmus. – Wadding. X, XI, XII. – Quaracchi. 99–107. – Boehmer. Analecten. 57–62. – Sabatier. 443–444.

Скачать:PDFTXT

Франциск Ассизский Мережковский читать, Франциск Ассизский Мережковский читать бесплатно, Франциск Ассизский Мережковский читать онлайн