гуртовщик, -а, м. Погонщик гурта. || прил. гуртовщицкий, -ая, -ое.
Плутарх
(45—120 до н. э.)
значение слова гуртовщик корень слова гуртовщик состав слова гуртовщик разбор слова гуртовщик найди слово гуртовщик определение слова гуртовщик что значит гуртовщик смысл слова гуртовщик ударение в слове гуртовщик