kiam post matenmangxo li trinkis kafon kun konjako, la edzino diris al li:

— Kial vi tiom multe trinkas? Estas, sxajne, jam la kvina pokaleto! Cxu vi plu sopiras, rememorante vian bienan frauxlinon kun la ostozaj plandoj?

— Sopiras, sopiras, — li respondis, malagrable ridetante. — La biena frauxlino… Amata nobis quantum amabitur nulla!

— Cxu latine? Kion tio signifas?

— Tion vi ne bezonas scii.

— Vi estas tre malafabla, — sxi diris, senzorge spirinte, kaj komencis rigardi post la sunplenan fenestron.

(1940)

Tradukis Grigori Arosev